In het verleden heb ik zelf ook bijlessen nodig gehad dus ik weet hoe waardevol het is om extra hulp te kunnen gebruiken. Tijdens mijn studies aan de universiteit heb ik bijles wiskunde en Frans (tweede graad) gegeven als vrijwilliger en dit gaf me heel veel voldoening. Mijn grootste troef is heel veel geduld.

Ik vind het prachtig om kinderen leerstof bij te brengen en zelf nog te leren van kinderen. Wat hun visie op het leven is en eventuele fantasieën. Aangezien ik nog tijd over heb naast mijn full-time job wil ik graag nog wat extra kinderen de kans geven om hun moeilijkheden aan te pakken.

Ik geef graag bijles omdat het mij gelukkig maakt als ik anderen iets kan bijbrengen. Voor mij persoonlijk is bijles geven een nuttigere invulling dan een reguliere studentenjob. Het is tof en het voelt niet als zwaar werken. Het is ook leuk om andere vakken te geven die ik niet (meer) krijg aan de universiteit want dat zorgt voor een goede afwisseling.

Dit is altijd mijn sterkste vak geweest. Ik heb een bachelor wiskunde gedaan, maar ben gestopt in het 3de jaar na ziekte voor ik overgestapt ben op talen.

Ik heb al meer dan duizend uren wiskunde gegeven op heel uiteenlopende niveaus.

Ik sta nu voor de klas in het vijfde leerjaar!

De ervaring die ik ondertussen met kinderen jongeren en jongvolwassenen heb, al dan niet met ADHD, dyslexie, enz., geven aan dat er echt nood is aan een toegewijde en geduldige aanpak in deze drukke en prestatiegerichte maatschappij. Het doet mij enorm plezier met die kinderen jongeren en jongvolwassenen te mogen en kunnen omgaan, en vooral vooruitgang, meer zelfzekerheid, hen opener en rustiger te zien worden. Het feit dat de resultaten op school positief evolueren, het warme contact met zowel de leerlingen als de ouders, daar doe ik het voor. Heerlijk om deze variatie aan mensjes te kunnen en mogen bijstaan en ondersteunen op maat. Bij issues, ik sta er, ik ben er en dat weten ze.

ja tov mijn dochter in haar schoolcarrière (nu 2de jaar unief Gent ondertussen handelsingenieur/ew/tew)