Ik begon aan een professionele bachelor in de Biotechnologie, een opleiding die ik met succes en enthousiasme doorliep. Binnen mijn studentengroep nam ik vaak spontaan de rol op van aanspreekpunt en ondersteuner voor medestudenten. Tijdens mijn laatste bachelorjaar kreeg ik de kans om een schakeltraject aan te vatten richting de masteropleiding Biomedische Wetenschappen aan de universiteit.

Binnen die universitaire opleiding kreeg ik bovendien de unieke gelegenheid om tweemaal in het buitenland te studeren. Deze ervaringen bevestigden mijn veerkracht en leergierigheid, ook in onbekende en uitdagende omgevingen.

Zelfstandigheid, oplossingsgericht denken en initiatief nemen zijn constanten geweest doorheen mijn studietraject en vormen ook vandaag de kern van mijn professionele ingesteldheid.

Doorheen mijn schoolcarrière heb ik vaak gemerkt dat leerstof op een té abstracte manier werd gegeven. Er werd vaak uitgegaan van voorkennis bij studenten, terwijl dat zelden het geval was. Hierdoor heb ik zelf soms afgezien, zeker in het hoger onderwijs. De leerstof bleek uiteindelijk veel eenvoudiger dan hoe ze mij werd uitgelegd.

Wat mij hielp, was beseffen waarom we iets op een bepaalde manier doen. Hoe werd het eerst aangepakt, en waarom heeft de nieuwe methode de oude vervangen? Wanneer je ziet dat een aanpak in feite een oplossing is voor een bestaand probleem, verandert je hele kijk op de leerstof.

Ik geloof sterk in de kracht van het relativeren van leerstof. Daarom vind ik het belangrijk om te weten wat een student al wél begrijpt en waar zijn of haar sterke punten liggen, ook buiten de context van de bijles. Ik haal veel voldoening uit dátgene te vinden waar de student al goed in is, en dan die kennis en inzichten te gebruiken om hem de leerstof uit te leggen waar hij mee worstelt. Iets waar ik ook naar streef, is de student helpen zijn nieuwsgierigheid wakker te schudden. Als ik erin slaag de student te helpen bij het vak en bovenop zijn nieuwsgierigheid heb kunnen prikkelen, vind ik dat ik geslaagd ben.

Ik heb zelf een wiskundige richting gedaan op het middelbaar en heb nog steeds enorm veel interesse in statistieken.

Ik had vroeger de ambitie om in het onderwijs te staan. Maar na een jaar leek deze weg toch niet bij mij te passen. Maar toch mis ik het lesgeven en wil ik dit op een andere manier terug in mijn leven krijgen.

Tijdens de diversiteitsstage van de lerarenopleiding heb ik gemerkt dat ik bijles geven wel leuk vind. Tijdens deze stage heb ik bijles gegeven voor boekhouden en wiskunde. Dit laatste heeft mijn visie op bijles geven volledig veranderd. Deze lessen waren leuk en leerrijk.

Ik heb zelf een brede interesse en vind het aanbrengen van kennis iets heel moois en nuttigs, waar veel voldoening gepaard mee kan gaan, zowel voor lesgever als voor lesnemer. Een steentje kunnen bijdragen om iemand op een bepaald pad te brengen (of te houden), dat die persoon dan verder kan volgen in zijn/haar school- of zelfs professionele carrière, geeft mij principieel veel motivatie.
Ik merk in mijn huidige job ook regelmatig voldoening als je merkt dat je inspanningen lonen en iemand het correct kan uitvoeren wanneer je hem/haar iets aanleert. Of wanneer er verbetering te zien is met een andere aanpak als de initiële niet goed werkte. In mijn job in de paprikateelt gaat het dan vnl. over het aanleren van bepaalde handelingen aan anderstalige mensen. Ik wil eens proberen of mijn enthousiasme hetzelfde is als de materie meer theoretisch is en gaandeweg merken of (bij)les geven voor mij is weggelegd.

Op heden geen